เย่ชิงชิงตกตะลึงอีกครั้ง เธอต้องบอกว่าเธอคิดมากไป คำถามที่เขาถามนั้นคลุมเครือจริงๆ ทุกคนคงสงสัยว่าเขาจะขอเธอแต่งงานหรือไม่

相关文章：

• หัวใจเธอตกตะลึง เธอลืมตาน้ำใสแล้วมองเข้าไปในดวงตาของเขา แล้วพูดว่า อืม เบา ๆ
• วัสดุก้นของเธอไม่เพียงพอจริงๆ! ไม่น่าแปลกใจที่เธอคิดว่าชุดเอี๊ยมของเธอใหญ่เกินไป...
• ห้ามขยับ.
• ซีจินเฉินเปลี่ยนดวงตาของเธอและใช้น้ำแข็งต่อไป ดวงตาของเธอก็สดใสอีกครั้ง และเย่ชิงซินก็หลับตาลงด้วยความรู้สึกไม่สบาย
• ซีจินเฉินมองไปทางด้านหลังศีรษะของเธอที่เธอขว้างใส่เขาแล้วหัวเราะ: ฉันคิดว่าคุณคงจะมีความสุขกว่านี้
• ทั้งสองขับรถไปที่ด้านข้างของหลิงสุ่ย เย่ชิงซินนอนอย่างมีความสุขที่หน้าต่างเพื่อดูฉากนอกหน้าต่าง และฮัมเพลงบางคำเป็นครั้งคราวเพื่อเพิ่มความสนุกสนาน
• Xi Jinchen ขมวดคิ้ว เธอพูดถูก หากพวกเขาจัดงานแต่งงานที่รีสอร์ทการเตรียมการก่อนหน้านี้จะไม่มีประโยชน์ ใครจะโง่พอที่จะย้ายทุกอย่างจากโรงแรมหนึ่งไปอีกโรงแรมหนึ่ง? !
• แค่คิดก็ทำให้มีความสุขได้แล้ว
• “ที่รัก ฉันไม่อยากให้คุณรับรู้ว่าคุณขอโทษฉัน แต่ฉันอยากให้คุณเข้าใจว่าไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร อย่าทำอะไรเพื่อทำร้ายตัวเองนะรู้ไหม”
• ซีจินเฉินเหลือบมองเธอ ไม่ เรื่องนี้เป็นของแผนกต้อนรับส่วนหน้าของคุณ และไม่เกี่ยวข้องกับฉันโดยตรง คุณควรไปที่นั่นด้วยตัวเอง

相关推荐：

• ทันใดนั้น เย่ชิงชิงก็ถูกเขาผลักขึ้น เขาเม้มริมฝีปากด้วยความไม่พอใจ และพึมพำด้วยเสียงต่ำ ไม่หรอก มันดุขนาดนั้น!
• “ผู้ชายหน้าตาดีมีมากมายในโลกนี้ ฉันต้องอยู่กับเขาตราบเท่าที่ฉันชอบเขาเหรอ?”
• เธอตอบอย่างราบรื่น: แน่นอน!
• เธอตอบอย่างราบรื่น: แน่นอน!
• เย่ชิงชิงกัดริมฝีปากของเธอแล้วมองดูเขาเป็นเวลานาน แต่ในที่สุดก็ยอมประนีประนอม นั่งบนเก้าอี้อย่างท้อแท้และไม่สามารถลุกขึ้นได้ เขาขมวดคิ้วและพึมพำ: ฉันเบื่อหน่ายมาก ฉันมักจะเจอหนี้ดอกพีชของคุณทุกที่ที่ฉันไป ถ้าฉันรู้สิ่งนี้ ฉันจะ... ฉันจะ... ฉันคงไม่เลือกรีสอร์ท
• เย่ชิงชิงเงยหน้าขึ้นมองซีจินเฉิน โดยรู้ว่าเธอไม่ควรมีความคิดอื่นใดในเวลานี้ และเธอควรจะเป็นตัวของตัวเองตามที่ซีจินเฉินพูด อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเธอจะไม่สนใจเรื่องนี้ในใจ แต่ดวงตาของเธอก็ยังคงไม่สามารถเพิกเฉยต่อความเจ็บปวดและความเศร้าโศกที่ฉายแววไปทั่วใบหน้าของ Meng Ziting เธอคุ้นเคยกับอารมณ์นั้นมากเกินไป และเคยเห็นมันบนใบหน้าของยี่ ฮันยางมากกว่าหนึ่งครั้ง แต่เธอก็เพิกเฉยต่อมันอย่างเฉยเมย
• เย่ชิงซินไม่กล้าขยับอย่างรวดเร็ว แต่แขนเรียวทั้งสองข้างของเธอยังคงจับเขาไว้อย่างมั่นคง
• ซีจินเฉินเหลือบมองเธอ ไม่ เรื่องนี้เป็นของแผนกต้อนรับส่วนหน้าของคุณ และไม่เกี่ยวข้องกับฉันโดยตรง คุณควรไปที่นั่นด้วยตัวเอง
• ซีจินเฉินแตะจมูกของเขา และขับรถอย่างตั้งใจต่อไปพร้อมกับรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขา เขาแค่จงใจแกล้งเธอ ซึ่งเป็นครั้งเดียวในชีวิตที่จะขอแต่งงาน เขาจะต้องทำให้เธอประทับใจมากที่สุดและทำให้เธอเป็นเจ้าสาวที่มีความสุขที่สุดในโลก
• ทั้งสองขับรถไปที่ด้านข้างของหลิงสุ่ย เย่ชิงซินนอนอย่างมีความสุขที่หน้าต่างเพื่อดูฉากนอกหน้าต่าง และฮัมเพลงบางคำเป็นครั้งคราวเพื่อเพิ่มความสนุกสนาน