เย่ชิงชิงกัดริมฝีปากของเธอแล้วมองดูเขาเป็นเวลานาน แต่ในที่สุดก็ยอมประนีประนอม นั่งบนเก้าอี้อย่างท้อแท้และไม่สามารถลุกขึ้นได้ เขาขมวดคิ้วและพึมพำ: "ฉันเบื่อหน่ายมาก ฉันมักจะเจอหนี้ดอกพีชของคุณทุกที่ที่ฉันไป ถ้าฉันรู้สิ่งนี้ ฉันจะ... ฉันจะ... ฉันคงไม่เลือกรีสอร์ท "
- 上一篇： เมื่อพูดถึงการวางแผนของเธอเอง ใบหน้าของเย่ชิงชิงก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ
- 下一篇： “ที่รัก ถ้าในอนาคตคุณรู้สึกเสียใจ คุณตีฉันดุฉันได้ แต่อย่าร้องไห้อีกต่อไป” เธอรู้ไหมว่าน้ำตาของเธอมีค่าแค่ไหน ทุกหยดที่ไหลลงมา รู้สึกเหมือนใจฉันตกเลือด
相关文章
- หัวใจเธอตกตะลึง เธอลืมตาน้ำใสแล้วมองเข้าไปในดวงตาของเขา แล้วพูดว่า อืม เบา ๆ
- **
- หัวใจเธอตกตะลึง เธอลืมตาน้ำใสแล้วมองเข้าไปในดวงตาของเขา แล้วพูดว่า อืม เบา ๆ
- “คุณคิดว่าไง” เธอถามเขาด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน เมื่อฟังเสียงต่ำและแหบเล็กน้อยของเขา
- ซีจินเฉินเหลือบมองเธอขณะขับรถ คุณดูอารมณ์ดีใช่ไหม?
- เมื่อได้ยินดังนั้น เขาก็หัวเราะ และรอยยิ้มก็ค่อยๆ เคลื่อนจากริมฝีปากไปยังดวงตาของเขา...
- ซีจินเฉินเหลือบมองเธอ ไม่ เรื่องนี้เป็นของแผนกต้อนรับส่วนหน้าของคุณ และไม่เกี่ยวข้องกับฉันโดยตรง คุณควรไปที่นั่นด้วยตัวเอง
- เย่ชิงซินตื่นเต้นมากจนคางของเธอแทบจะชนกระจกรถ เธอหันกลับมามองเขาด้วยความโกรธ “ซีจินเฉิน! ไม่มีดอกกุหลาบ แหวน จดหมายรัก และไม่มีข้อเสนออย่างเป็นทางการ คุณคาดหวังให้ฉันแต่งงานกับคุณเหรอ?” ฉันเห็นคุณต้องการจริงๆ! มากเกินไป!
- “ไปเอาทะเบียนสมรสกันเถอะ”
- เขาได้รับคำตอบด้วยเสียงเย็นชา!
- แต่เธอก็ยังรู้สึกผิดหวังอยู่ในใจอยู่เล็กน้อย เธอยิ้ม และกล่าวว่า “งานแต่งงานกลางแจ้งก็สวยงาม งานแต่งงานแบบโบสถ์ในความหมายดั้งเดิมนั้นจำกัดเกินไป ฉันชอบงานแต่งงานแบบเปิดที่ผสมผสานกับธรรมชาติ ครั้งนี้เนื่องจาก มีเวลาจำกัดเฉพาะรีสอร์ทในโรงแรมของเราเท่านั้นที่ตรงตามเงื่อนไขนี้ ไม่เช่นนั้น ผมจะทำให้ดีกว่านี้”
- “อา?” หัวใจของเย่ชิงซินเต้นรัว จากนั้นเธอก็มองดูใบหน้าของเขาอย่างใกล้ชิด เธอโล่งใจเมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับเขา แต่เธอยังคงรู้สึกมีความหวังเล็กน้อยในใจ เธอส่ายหัวเพื่อขจัดความคิดยุ่งๆ ในใจ และบอกตัวเองว่าพวกเขาแค่ถามว่าคุณชอบงานแต่งงานกลางแจ้งหรือไม่ และไม่ได้ตั้งใจจะขอแต่งงานเลย
- แต่เธอก็ยังรู้สึกผิดหวังอยู่ในใจอยู่เล็กน้อย เธอยิ้ม และกล่าวว่า “งานแต่งงานกลางแจ้งก็สวยงาม งานแต่งงานแบบโบสถ์ในความหมายดั้งเดิมนั้นจำกัดเกินไป ฉันชอบงานแต่งงานแบบเปิดที่ผสมผสานกับธรรมชาติ ครั้งนี้เนื่องจาก มีเวลาจำกัดเฉพาะรีสอร์ทในโรงแรมของเราเท่านั้นที่ตรงตามเงื่อนไขนี้ ไม่เช่นนั้น ผมจะทำให้ดีกว่านี้”
- เธอกัดฟันอดทนต่อความเจ็บปวดบีบหัวใจ ก้มหน้าลง แล้วบอกตัวเองว่าไม่มีอะไร แค่เธอตกหลุมรักเท่านั้นที่จบลงอย่างไร้สาเหตุ เมื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง มีรอยยิ้มอ่อนโยนที่ทุกคนคุ้นเคยบนใบหน้าของเธออีกครั้ง: จินเฉิน เธอเริ่มทักทายเขา ละสายตาของเขาที่จ้องมองไปที่บุคคลอื่น จากนั้นเธอก็พยักหน้าอย่างสุภาพต่อบุคคลนั้น เขาหันศีรษะแล้วถามเขาด้วยรอยยิ้มว่า “วันนี้ทำไมคุณถึงมีเวลามาที่นี่?”
- ขนาดของคุณกำลังพอดี
- เมื่อได้ยินดังนั้น เขาก็หัวเราะ และรอยยิ้มก็ค่อยๆ เคลื่อนจากริมฝีปากไปยังดวงตาของเขา...
- ซีจินเฉินเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ บนใบหน้าของเมิ่งจื่อถิงในลักษณะเดียวกัน หรือเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงแต่แสร้งทำเป็นไม่เห็น?
- เพื่อที่จะเคารพความปรารถนาของฝ่ายที่เกี่ยวข้อง เย่ชิงชิงจึงบอกกับซูจิงถึงความคิดของเขา โชคดีที่ Xu Jing ไม่มีข้อกำหนดมากมายสำหรับเรื่องนี้ เธอแค่ปล่อยให้ Ye Qingqing ตัดสินใจ
- เย่ชิงซิน ใจเย็น ๆ ใจเย็น ๆ! มันคงจะไม่ดีถ้าคุณเข้าใจผิด!
- การเสนอให้เธอเป็นเพียงข้อเสนอทำไมต้องวนเวียนใหญ่ขนาดนี้ทำให้เธอต้องพิจารณาอยู่พักหนึ่ง...
随便看看
- Copyright © 2023 Powered by เย่ชิงชิงกัดริมฝีปากของเธอแล้วมองดูเขาเป็นเวลานาน แต่ในที่สุดก็ยอมประนีประนอม นั่งบนเก้าอี้อย่างท้อแท้และไม่สามารถลุกขึ้นได้ เขาขมวดคิ้วและพึมพำ: "ฉันเบื่อหน่ายมาก ฉันมักจะเจอหนี้ดอกพีชของคุณทุกที่ที่ฉันไป ถ้าฉันรู้สิ่งนี้ ฉันจะ... ฉันจะ... ฉันคงไม่เลือกรีสอร์ท ", sitemap